Kur’an-ı Kerim Duası:

 Ey Allah’ım! 

Sen O’nu hak ile indirdin, o da hak ile indi.  Allah’ım
Kur’ana rağbetimi büyüt, O’nu gözüme nur, gönlüme şifa kıl.  

Ey Allah’ım!
O’nunla dilimi süsle, O’nunla yüzümü güzelleştir,
O’nunla cismimi kuvvetlendir, Sana itaat ederek gecenin
derununda, gündüzün belli bölümlerinde O’nu okumayı
bana nasip eyle. 

Beni, Peygamberimiz (sav) ve O’nun hayırlı a-li ile birleştir.
Rahman’ın rızası için, ehl-i iman kabirlerinin nurlanması için,
bütün peygamberlerin seyyidi güneşi, Allah elçilerinin Ay’ ı olan

Efendimiz Hz. Muhammed’in (s.a.s.) ruhu için, şeytanın kovulması,
günahlarımın düşürülmesi için, tevbelerin kabulü için, derecelerin
yükselmesi için,cehennemden ateşinden kurtulmak için, imanın
devamı ve Rahman’a kavuşmak için;Kur’an okumaya niyet ettim. 

Ey merhametlilerin en merhametlisi (Senin rahmetini dilerim)
Hamd ve övgü,alemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur.-”

FİTNE :

Dua yerine silaha sarılmak,anarşi ve fitne olur. (Fitne çıkaranlara lanet olsun) buyurulmuştur. Fitne; anarşi, bozgunculuk, bölücülük demektir. İslam Âlimleri Buyuruyor Fitne, Müslümanlar arasında bölücülük yapmak, Onları sıkıntıya, zarara, günaha sokmak, İnsanları isyana kışkırtmak demektir. (Hadika, T. Muhammediye) Fitne çıkarmak haramdır. Kur'an-ı kerimde, fitne çıkaranların Cehenneme atılacağı ve hadis-i şerifte de, Fitne çıkarana Allahü teâlânın lanet edeceği Bildirilmektedir. (Berika)

Ô~M~Û~R :

 Ömür : 

Bir kaba ağacın gölgesinde,

bir anlık gölgelenmek kadar kısa.

Gökyüzünde kulakları sağır edecek kadar,

gürültüyle geçen, bir jet kadar anlamsız.

Ovalara düşen, yağmur taneleri gibi, serin. 

Yüce dağları saran, tipi kadar sert. 

Çam ormanlarını yakan ateşin,

Yakıcılığı kadar, yakıcı.

Yıkılmış, bir barajın saldığı sular kadar boğucu.

Yalnız kalmak kadar, korkutucu. Düğün kadar, 

neşeli,  davul zurna kadar, coşkulu. Sevgiliye 

sarılmak gibi, mutlu edici. Kötü söz gibi, kırıcı.

Ölüm gibi, yok edici olabiliyor. Sen hangisini 

yaşadın, ey can.

Mutlu oldun mu?

Şu üç günlük dünyada? Üzüldün mü? 

Karalar  bağladın mı? Yıkıldın mı? 

Ummadığın şeyler mi, geldi başına?

Sevdin mi? Sevildin mi? Mutlu oldun mu?

Mutlu , doymuş, doya doya yaşamış olarak mı,  

düşüyorsun kara toprağa? Söyle ey can. 

İnsan olarak geldiğin dünyadan,

İnsan olarak mı ayrılıyorsun?

Dönüşmedin bir caniye , değil mi?

Kıyımlar yapmadın, değil mi?

Yetim hakkı yemedin, değil mi?

Her şeyin, ananın ak sütü gibi helâl mıydı?

Yoksa sana bırakılan emanetleri, zimmetine mi geçirdin?

İnsanlığını unutup, bir hiç olarak mı, çekiyorsun göçünü?

Yada huzurlu, Mutlu mu ölüyorsun?

Söyle, ey  can!... RAGIP KURT Alıntı:

EY KAREDEŞ:

 “Ey kardeş!

Bu dünyâ kimseye kalmaz.

Gönlünü, her şeyi yaratan Allahü teâlâya bağla.Sana bu kâfidir. Dünyâ mülküne güvenip bel bağlama. Çünkü bu dünyâda senin gibi birçokları yaşamış ve sonunda ölüp gitmiştir.

Diyelim ki en sonunda ölüm vardır ve bu can ölüm yolunu tutacaktır. O hâlde ister taht üzerinde can vermişsin, ister toprak üzerinde ne fark eder?” (Sa’dî-i Şîrâzî hazretleri)

AMELİN SALİH OLMASI:

Yaptığımız bir amelin salih olması ve sevap yazılması için iki önemli şart vardır: Birincisi Allah rızası için yapmak, ikincisi de dinin emrettiği şekilde ilme ve edebe uygun tamamlamak. Allah için yapılmayan bir ibadet, ya şirktir, ya da gösteriştir, Allah rızası için yapılan bütün hayır çeşitleri salih amel kapsamına girer. Salih ameller kalp, beden ve mal ile yapılabilir. İman, Allah için sevmek, ihlas, tevekkül gibi ameller kalple yapılan salih amellerden bir kaçıdır.

Namaz, zikir, oruç, hac, Allah yolunda hizmet, anne-babaya hürmet, fakirleri sevindirme, güzel davranışlar, helalinden rızık kazanma gibi işler, bedenle ve mal ile yapılan salih amellere örnektir. Haramlardan sakınmak da salih ameldir,

Kur'an ve Sünnet’e uymayan bir amel salih değildir. Güzel ameli yapmak kadar korumak da önemlidir. Bir amelin ahirette fayda vermesi için, ahirete kadar götürülmesi ve korunması gerekir. Bizler, yaptığımız amele değil, Allah’ın bu vaadine ve geniş rahmetine güvenmeliyiz. Hz. Rasulullah aleyhisselam Efendimiz, bu konuda buyurur ki:

“Salih amellerle Allah’a yaklaşmaya çalışın. Amelde istikamet ve orta yol üzere bulunun ve bununla birlikte hiç kimsenin ameli ile kurtulamayacağını da bilin.”

Yanındakiler:

“Siz de mi ya Rasulallah?” diye sorduklarında Efendimiz:

“Evet, ben de sırf amelimle kurtulamam. Ancak Allahu Tealâ lütuf ve rahmetiyle beni saracak ve cennetine koyacaktır.”buyurdu. (Buharî, Müslim, İbnu Mace)

TESETTÜR DEMEK:

Dinde tesettür demek, hayâ ve hayat demektir.

Tesettürü tüketenlerin hayâ ve hayatları olmaz.

Tesettür sadece kadınların meselesi değildir. Dinde kadınla erkek arasında iffeti koruma ve gözleri sakındırma hususunda herhangi bir fark bulunmamaktadır. Gözleri sakındırma ve karşı cinsten korunma noktasında erkeklerin de kadınlar kadar sorumlulukları vardır.

İslamî tesettür sadece “giyinmek” aramaz, giyinmenin tarzını da ister.

Belirlenen hududu örtecek büyüklükte olmalıdır;

El, ayak ve yüz hariç bütün beden örtülmelidir.

Vücut hatlarını gösterecek darlıkta olmamalıdır.

Çok dar giyinen “giyinmiş çıplak” hükmündedir.

Rasûlüllah (aleyhisselam) buyuruyor:

“Ateş ehlinden iki sınıf vardır, henüz onları görmedim:

Yanlarında sığır kuyruğu gibi bir şeyler taşıyıp onu insanlara vuran insanlar; giyinmiş, çıplak kadınlar ki bunlar Allah’a itaatten dışarı çıkmışlardır. Bunlar, başkalarını da baştan çıkarırlar. Başları deve hörgücü gibidir. Bu kadınlar cennete girmek şöyle dursun, kokusunu dahi almazlar. Hâlbuki onun kokusu şu kadar uzak mesafeden duyulur” buyurdular.” (Sahih-i Müslim, Cennet 53, (2857), 52, (2128))

Tesettürün yokluğunda ülkemizde kadının adeta bir meta, bir reklam aracı, bir tür afiş nesnesi olarak kullanılması, yabancı erkeklerin göz hapsine maruz bırakılması; bir hürriyet değil, bir esaret ve kölelik serüvenidir.!! Bu, böyledir!..

EY GÖZÜMÜN NURU SULTANIM..!

Ey gözümün nuru Sultanım..!

Kara bulutların ardından umutlarla beraber doğan, güneş gibisin.

Sen herkes yok iken en yakınımda hissettiğim, hayat veren nefes gibisin

Yüreğime düşen göz yaşlarımın sebebisin. Bir fırtına misali dalgalarla

boğuşurken hayat denizinde; Sen ellerimden tutup yaşama geri döndüren

can gibisin. Ey Resul! Sen; gönül diyarında sevdalıların en nadide gülüsün.

Koklamaya utanır...ım, dokunmaya cesaretim yok..!

Hangi halime güvenip geleyim Sana..!

Ümmetin olduğumu nasıl ispatlayayım..!

Ben garipler diyarının en gafil garibi, nasıl geleyim 

Sana. Sen ki emanet ettiklerinle en güvenilir rehber.

Sen uyarıcı Peygamber.. Sana lâyık değildir ki bu sözler.

Gece yarılarında bozuk lehçemle Sen’i sorarım, Sen’i bulanlara.

Yol gösterirler sonu Sana ulaşan… Yürümeye halim yok, Sana 

gelecek kadar güçlü değilim. Ey gözümün nuru Sultanım..!

Ne zaman Sen’i duysam dillerden.

Önce bir gül gelir gözlerimin önüne ve hayallerimdeki Sen…!

Damarımda akan kan kadar gereklisin düşüncelerimde,

ruhu çekilmiş ceset gibiyim ayaklarının önünde. Ne olur! 

Bir kez! O rahmet deryası gözlerinle bakıver. Ey Nebi. Kalbim

erisin.  Göz yaşlarım tükendi, hasret gecelerinde ağlamaktan..!

Mekke’deki hasret, Medine’deki vuslat. Yüz binlerce salât ve selâm

olsun Sana. Yüreğimden kopup gelen bir sedâyla sesleniyorum Sana.

Es-selâtu vesselâmu Aleyke Ya Rasulalah.!

HAYATTAKİ TERCİHLERİMİZİ :

 Kimlere muhabbet beslediğimize, kimlerin safında/tarafında, dostluk ve yakınlığında olduğumuza,hayattaki tercihlerimizin bizi âhirette hangi kefeye koyacağına son derece dikkat edelim. Unutmayalım ki; yarın âhirette sâlihler zümresinde yer almak istiyorsak, bugün biz de, hâl ve davranışlarımız, hissiyat ve fikriyatımız, dünya görüşümüz ve tercihlerimiz itibarıyla,dâimâ sâlih müʼminlerin izini takip etmeliyiz. Sâlih müʼminlerle beraberlik, gönülleri ihyâ eder. Fâsıklarla beraberlik ise, âdeta ruhlara zehir saçar. Bunun içindir ki Rasûlullah (aleyhisselam) Efendimiz: “Kişi arkadaşının dîni üzeredir. Öyleyse her biriniz kiminle ... arkadaşlık ettiğine dikkat etsin!” buyurmuştur. (_Tirmizî, Zühd, 45_)

GÜZEL BİR KISSA :

Ceviz kurdu, gireceği kadar bir delik açarak cevizin içine girer. Cevizin içi insan beynine benzer, başlar onu yemeye. Buraya kadarı normal. Yedikçe şişmanlar. Karnı büyür. Yeterince yükünü tutup doyunca gitmek ister ama girdiği delikten çıkamaz. Daha da kötü olanı; içi yenilen ceviz de kurumuş ve sertleşmiştir, o deliği genişletmek artık imkansızdır.

Kurtçuk oturup bakar, delikten geçip çıkmak için tek çaresi vardır: Zayıflamayı beklemek. Aç kaldıkça zayıflar, eski cılız haline döner. Ve bir gün çıkar. Ama çıktığında mevsim bitmiş, ortada aç ve cılız bir kurtçuk ile bir içsiz ceviz kalmıştır. Kimi insanlardaki para ve mal - mülk hırsı da ceviz kurduna benzer. O hırsı yenip, artık yeter, dediğinde baharlar ve yazlar bitmiş olur. Geriye sadece, ömrünün sonbaharı ve belki de çeşitli hastalıklar, ilaçlar ve diyetler ile geçirmek zorunda kalacağı, koskoca bir kara kış kalmış olur.

UYUM İÇİNDE:

 Hayatla uyum içinde yaşamanın şartlarından biri de, sâde, mütevâzı, gösterişten, ihtirastan uzak, nezih, temiz bir hayat yaşamaktır.

ŞEYTANLA AYNI BOYUTTA SAVAŞALIM:

 Şeytanla Aynı Boyutta Savaşalım.

Kusursuz yaratılmış bir imtihan ortamı olan dünyada, 

iman eden ya da  etmeyen herkes imtihana tabidir.

Bu nedenle, şeytan bütün insanları  etkilemeye çalışır.

İmanı gereği gibi yaşamayan insanlar, Allah'a tam  teslim olmamaları ve 

Allah korkusunu içlerinde hissedememeleri nedeniyle  şeytanın fısıltılarını

dinlerler. Şeytandan ve oyunlarından etkilenmeme  yollarını bildikleri halde,

şeytanın sözlerini dinlerler. 

Bu kişiler Kuran'ı çok iyi bildikleri ve şeytanın kendilerinin apaçık  düşmanı

olduğunu, büyük zararlar verebileceğini bildikleri halde, ondan  yeterince

sakınmazlar. Sonuç olarak ortaya, bir yandan ibadetlerini  yerine getiren bir

yandan da davranışlarıyla şeytanın sözcülüğünü yapan kimseler çıkar. Ancak

ne ilginçtir ki bu kimseler, yaptıkları hatalara  kendileri şahitken, şeytandan ve

kötülükten dikkatle uzak duran ve  Kur’an ahlakıyla yaşayan kimseler olduklarını

iddia ederler. Gerçekten bunlar (bu şeytanlar), onları yoldan alıkoyarlar; onlar  ise, 

kendilerinin gerçekten hidayette olduklarını sanırlar. (Zuhruf  Suresi, 37)

Şeytan, bu kimselere yaptıkları iyiliklerin yeterli olduğunu ve gizlice yaşadıkları

kötülükleri ise önemsememeleri yönünde telkinlerde bulunarak, onları din ahlakından

uzaklaştırmaya çalışır. Allah'ın Kuran'da bildirdiği tek bir mümin karakteri vardır. Kur’an

ahlakının sadece bir kısmını uygulamak ve din dışı farklı bir karakter geliştirmek, insanı

sonsuz azaba sürükleyebilir. Tek doğru yol vardır; o  yol Allah’ın Kuran’da tarif ettiği

dosdoğru yoldur, Bu, Allah'ın hoşnut olacağı, kişiye cenneti kazandıracak, onu

cehennemden uzaklaştıracak  olan yoldur; tali yollar şeytana çıkar. Allah’ın yolunda

yaşamıyorsa  insan, o zaman şeytanın yolunda yaşıyor demektir. Allah bizi hidayete

erdirdikten sonra, şeytanların ayartarak yerde  şaşkınca bıraktıkları, arkadaşlarının da:

"Doğru yola, bize gel" diye  kendisini çağırdığı kimse gibi topuklarımız üzerinde gerisin

geri mi döndürülelim?" De ki: "Hiç şüphesiz Allah'ın yolu, asıl yoldur. Ve biz  alemlerin

Rabbine (kendimizi) teslim etmekle emrolunduk." (En'am Suresi,  71)

Nefsimizi etkisi altına almak için uğraşan şeytanla verdiğimiz savaş en  büyük savaştır.

Ama bu savaşta körler gibi boşa kılıç sallamayalım. Şeytan bizimle bedensel boyutta

savaşmaz. Biz de onunla aynı boyutta savaşalım.

SABIRDAN DAHA HAYIRLI:

Bazı sıkıntılar vardır ki, kulun irade ve gücünü fazlasıyla aşar. Böyle felaketler başa geldiği zaman, aşırı duygusal tepkilere kapılmadan ve şikâyet etmeden ilahî takdire razı olup sabretmek, müminlerin en temel özelliklerinden biridir...

Hz. Peygamber (aleyhisselam) Efendimiz,

“Sabır ve tahammül gösteren kimseyi Cenab-ı Hak sabırlı kılar. Sabırdan daha hayırlı ve geniş bir nimet hiçbir kimseye verilmemiştir” ( H. Şerif Tirmizî) buyurmuştur. Bundan dolayı sabır, her faziletin üstünde bir değer taşımaktadır. Çünkü Rabbimizin korku, açlık, mallarımızdan,

canlarımızdan ve ürünlerimizden eksiltmek gibi şeylerle bizi denemesine karşılık sabredebilmemiz, bizler için aynı zamanda başlı başına ilahî bir müjdedir. (___Bakara /155.Âyet.___)

EY CENNET KOKAN NEBİ:

Ey Resul ! Ey Rahim, ve Ey Kerim. Ey; gözlerinde cenneti saklayan, ayağını bastığı yerler cennet kokan nebi!. Ey; Yaradan'ın en guzel eseri!. "Sen olmasaydın, sen olmasaydın alemleri yaratmazdım!." dediği!. Var oluşunun şerefine, bütün varlığı hediye ettiği!. Ey; insanoğlunun ufku -en güzel insan.. Allah'ın sevgilisi, kainatın gözbebeği!. Ey; rahmeten li'l-alemin!.

 Sen den şefaat dilenen biçarelerin en sefiliyim, desem Şefaat eder misin?. Ey; kupkuru çölleri cennete ceviren gül!. Ey; gönlünden gül dökülen resul!. Sevda ikliminin, en güzel mevsiminin.. en güzel çiçeği!. Gözlerimi yumsam, ve; hulyana dalsam.. o gül kokulu gülüşün ile, benimde gözlerimin içine güler misin?.

 

Bir kerecik olsun seni düşünerek başımı koyduğum olmuşsa yastığıma,

tutunduğum olmuşsa sana ve senin sevdana.. işte onun, işte onun hatrına!.

Ey; gözünü sevdiğim, özünü sevdiğim, sözünü sevdiğim!.

 Ey; gönlümün sultanı efendim!. Ümidim, muradım, kurtarıcım, mujdecim...

Seninle Kevser havuzunun başında buluşabilecek miyim?.desem.

bulunduğun yerden, yüreğime bir damla su serper misin?.

 Ya Resulullah Ya Habib Allah.Ya Ey Kutlu Gül. Dünyada ve

Ahirette Solmayan Tek Gül. Ya Ey Cennet Kokan NEBİ......