Nefse uyan kimse, hep İslamiyet’in dışına çıkar. Hayvanlarda akıl ve nefs olmadığı için, ihtiyaçlarını Bulunca kullanırlar. Yalnız bedenlerine zarar veren, Kendilerini inciten şeylerden kaçarlar.
İslam dini, rahat ve huzur içinde yaşamak için
Gereken şeylerden ve dünya lezzetlerinden faydalı olanları
Yasak etmiyor. Bunların elde edilmesinde ve kullanılmasında,
Akla ve dine uymayı emrediyor.İslam dini, insanların dünyada da,
Âhirette de rahat ve huzur içinde yaşamasını istiyor.
Bunun için, akla uymayı emrediyor. Nefse uymayı yasak ediyor.
Akıl yaratılmasaydı, insan hep nefsine uyar, felaketlere sürüklenirdi.
Nefs olmasaydı, insan, yaşaması ve medeni hayat için çalışmasında
Kusur ederdi. Nefs ile cihad sevabından mahrum kalırdı.
Meleklerden daha üstün olma yolu kapalı kalırdı.
Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Ahirette olacaklardan, sizin bildiklerinizi hayvanlar
Bilselerdi, yemek için et bulamazdınız!) [Beyheki]
İmam-ı Maverdi hazretleri buyuruyor ki:
(Nefsin terbiyesi zaruridir. Hadis-i şerifte,
(İnsanın en kuvvetli düşmanı nefsidir, sonra çoluk çocuğu gelir)
Hazret-i Âişe validemiz, (İnsan Rabbini ne zaman tanır?) diye
Sual edince, Peygamber efendimiz, (Nefsini tanıdığı zaman)
Buyurdu. (Edeb-üd-dünya)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder